| O da yine bu tarz, bir başka bakışla Saraybosna, Orası da tabii çok trajik bir yer. Korkunç bir yıkım var, o yıkıma rağmen yaşamaya, kalkıp yürümeye devam ediyor. Önemli bir Müslüman nüfusu var. Ama Avrupa'nın ortasında olmak Müslümanlığa çok şey getiriyor. Yine başörtü, camii görüyorsunuz ama mezarlıklar inanılmaz... Osmanlı etkisi de var tabii. Üç beş seneye Avrupa birliğine bile girerler, bizden daha Avrupalı bir yer. |
|
| İstanbulla ilgili bir projeniz var mı? |
| Olmaz mı! Ama İstanbul çok zor, ilk göz ağrısı. İyi ve farklı bir İstanbul yapmak zor, çok uzun senelerdir çalışıyorum bunun için. |
|
| Nerelerden etkilenirsiniz bu şehirde? |
| Yeni yerler dışında her yerden diyebilirim. 4 Levent, Etiler değil de, Boğaz, Karaköy, Beyoğlu, Beşiktaş... Çocukluğumdaki yerler, geçmişi olan yerler. Yeni yerlere ısınamıyorum. |
|
| Fotoğrafçı prensipleriniz neler? |
| Prensip demek kural demek. Kural sanatta çok iyi bir şey değil. Esnek olmazsanız Bir yere gidemezsiniz. Ama kökü sağlam tutmak lazım tabii. Kötü olan şeyi, insanlık suçunu görüntülemek istemem. Mesela savaş fotoğrafçılığı bana ters. Biraz pornografiye benzetiyorum. Kopmuş kafalar, ölü çocuklar... Bunları fotoğraflamak bana ters geliyor. Bu tarz fotoğrafları çekenlerin savunusu 'bu kötülükler görülmese dünya bunu nasıl bilecek'. Halbuki biz savaşın kötü olduğunu zaten biliyoruz. |
|
| Fototğraflarınızda hiç insan kullanmıyorsunuz... |
| Fotoğraflarımda insan kullanmadığım için bazen eleştiri alıyorum. Ben de tam tersini, onların tamamen insana dair şeyler olduğunu düşünüyorum. Çümkü bu fotoğraflar hep insan hikayeleri. |
